Szukaj na tym blogu

Translate

Krótko o blogu

Ten blog powstał z połączenia dwóch innych - to impuls serca i duszy, jego wściekłości. Miałem zamiar go skasować, ale chyba się jeszcze przyda. Kiedyś jeden mądry człowiek powiedział "Nie rób głupot z wściekłości, lepiej krzycz" Więc czasem będę krzyczał, właśnie tutaj.

********************************************************
Nie wiem kogo i dlaczego może zainteresować ta opowieść. Opowieść różna - czasem ciekawa, częściej nudna- czasem romantyczna, częściej głupia i prozaiczna - czasem szczęśliwa, częściej do bani, wręcz nieszczęśliwa - taka jak życie... moje... i większości Tych, którzy tu trafią... zajrzą i przejdą jak powiew nowej wiosny obok marnej kupki brudnego śniegu zimy... przebrzmiałej zimy.


Nie wiem, po co to piszę. Nie piszę ku uciesze gawiedzi, nie piszę ku żadnej przestrodze - ani współczesnych, ani potomnych ludzi. Piszę bo muszę, bo mam taką wewnętrzną potrzebę, bo chcę pisać, bo chcę ułożyć sobie własne myśli, a to jest najlepszy dla mnie sposób.


Piszę więc ten blog wyłącznie dla siebie. No, może jeszcze dla córki, Blusika i... mojej kochanej Agnieszki, a zwłaszcza... BOŻENKI - ISKIERKI. Tylko im to dedukuję...
https://www.cytaty.info/autor/irracja.htm

13 stycznia 2011

"Czas wypełnienia"...

Patronat. PL                                                 Patreon. ENG


Drżenie ciała, czułą ręką kojone,
Lecz ręka nie ta...
Uczucie cierpieniem skrwawione.
Najdelikatniejsza pieszczota ręki,
Gdy ręka nie ta...
Torturuje ciało, błyskawicą udręki.

Ciepłe sercem miłości płomienie,
Lecz serce nie te...
Pożogą bólu każde, wspomnienie.
Sercem serca, łatwo nie zastąpi,
Gdy serce nie te...
Dotkliwy mróz tak łatwo nie ustapi.

Dusza tęskni, wyczekuje miłości,
Lecz uczucie nie to...
Wszędzie widzi poświatę litości.
Co duszo czynić Tobie wypada,
Gdy uczucie nie te...
Miast szczęścia, czeka zagłada.

Czas jest dobry, bo uczy pokory.
Lecz czas nie ten...
I lekarz z niego, bardzo nieskory.
Choć zapomnienia cud niosą leki,
Gdy czas nie ten...
Bardzo wolno przeszukuje apteki.

Aż doczeka się ktoś, dusza znów ożyje,
Choć ktoś nie ten...
Czas pustkę, bielmem swym przykryje.
Okryte powiewnym tiulem wspomnienia,
Choć tiul nie ten...
Doczekają się dusze, czasu wypełnienia...

... dziś tylko kilka słów. Wszystko jest zawarte w wierszu. Cały ( opisany ) ból człowieka mającego miłość nie tę za którą tęskni - i cały ( w podtekście ) ból kogoś kto tą miłością obdarza. Nie na darmo, w ostatnim wersie, następuje zmiana z liczby pojedynczej na mnogą. Choć opisano tutaj ból jednej osoby, to jednak i druga strona czuje dokładnie to samo. Tak tak, choć jedna obdarowuje a druga przyjmuje. Choć jedna stara się dać wszystko i nie skarżyć, a druga przyjmuje i robi wszystko by się oddźwięczyć i wynagrodzić. To obie są, w tym samym stopniu niepełne i nieszczęśliwe. Obie maja pustkę która czeka na wypełnienie. Niestety, tylko jedna strona jest w stanie wypełnić tę pustkę, druga nie ma na to żadnego wpływu ( no, może oprócz czułości, delikatności i wytrwałości ). Tylko, ten który nosi w sobie tęsknotę za straconym uczuciem, tylko ten może wyleczyć obie dusze. Bo tylko pozwalając wypełnić ( nie zastąpić lecz własnie wypełnić ) swą pustkę innej osobie, wypełnia i pustkę drugiej osoby. Dlatego pozwólmy, tym którzy tego pragną, wypełnić Naszą pustkę. Uleczmy swą duszę, lecząc jednocześnie i duszę Jej/Jego. Niech, "czas pustkę bielmem swym przykryje, okryje powiewnym tiulem wspomnienia, a doczekają się dwie dusze czasu wypełnienia"...

... Pozdrawiam...


[Copyright]
Posted by at

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)