Rozmowy z Abélardem Dýspistos’em _ Czym jest miłość… rozmowa 1

 

Rozmowy z Abélardem Dýspistos’em

(Czym jest miłość… rozmowa 1)

- … aaa, to Ty, mój drogi przyjacielu, co Cię sprowadza do mnie?

- Witaj Mistrzu, nie wiem czy mogę zaprzątać Twoją głowę doczesnymi zmartwieniami ludzi. Pewnie masz nadmiar problemów, innych niż doczesne, do przemyślenia.

- Tym się nie przejmuj, właśnie skończyłem pewne przemyślenia i mój umysł chętnie odpocznie od poważnych spraw.

- W takim razie, czy mógłbyś mi, mniej więcej, powiedzieć czym jest Miłość? Mam bowiem siostrzeńca, któremu ciężko jest teraz zrozumieć samego siebie, a wydaje się, iż go dopadła Miłość. Szczerze mówiąc sam nie wiem czym owa Miłość jest i ciężko jest mi ulżyć przyjacielowi, próbując mu wytłumaczyć co się teraz z nim dzieje.

- ... hmmm... Od nader trudnego pytania zaczynasz, bowiem miłość ma dla każdego, z ludzi, trochę inny wymiar. Czym innym jest dla kobiety, a czym innym dla mężczyzny. Czym innym dla młodzieży, a czym innym dla osób starszych.

- Lecz Mistrzu, czyż nie ma jakiegoś jednego ogólnego schematu, odpowiedniego dla wszystkich?

- Spróbuję, lecz musimy pominąć takie aspekty miłości jak np. romantyzm, dążenie do zaspokojenia potrzeb cielesnych, etc. Skupimy się raczej na tej bardziej pragmatycznej, choć być może najcenniejszej formie Miłości, która jest potrzebna do trwałego i udanego związku dwojga ludzi.

- Będę rad, Mistrzu, usłyszawszy każde Twoje przemyślenie w tej sprawie.

- Podstawą każdej miłości są te same uczucia które czujemy do członków swej rodziny, oczywiście mam na myśli rodzinę taką jaką przeważnie oczekujemy, każdy od swojej. A więc poczucie bezpieczeństwa, chęć niesienia pomocy w każdej sytuacji, chęć dzielenia cierpień i radości drugiej osoby, chęć poświęcenia ważnych dla Ciebie wartości, niekiedy z życiem włącznie. To również pełna szczerość i czucie się swobodnym w swoim towarzystwie, zrozumienie i wdzięczność, pociechę i czułość. Większość tych wartości i uczuć każdy zna i sam sobie je dopowie. I, na pewno wiesz że wymagają wzajemności i pewności ich otrzymania w równym stopniu w jakim je komuś ofiaruje.

- Mistrzu, lecz taką Miłość czujemy, tak do rodziny, jak i nieraz do przyjaciół. Lecz czym Miłość do rodziny różni się od Miłości do kobiety, lub mężczyzny, z którymi pragniemy się związać na stałe.

- Czym jednak różni się miłość do kobiety, czy mężczyzny, od miłości do rodziny? Przede wszystkim tym że w każdej sytuacji te uczucia mają pewien nadrzędny priorytet. To właśnie od tej osoby, w pierwszej kolejności, oczekujesz tego wszystkiego, o czym wcześniej wspomniałem. To właśnie tej osobie dajesz, w pierwszej kolejności, wszystkie swoje uczucia. Jeżeli jeszcze dołożysz do tego wszystkiego sferę intymną. To przyśpieszone bicie serca i przyjemność związaną z bliskością czy dotykiem drugiej osoby. Tą rodząca się chęć na nowe doznania związane z własnym ciałem, pocałunki i całą resztę. To właśnie jest miłość między kobietą a mężczyzną. Tak więc, niech przypomni sobie wszystkie uczucia jakie zawsze chciał dostać od rodziny, w chwilach dobrych i złych. Zwielokrotni je i doda do tego to co chciałby dostać i ofiarować, drugiej osobie, ze sfery intymnej. Jeżeli wyjdzie Mu, że to chce ofiarować, i z wzajemnością dostać od drugiej osoby, to jest właśnie Miłość która Twego siostrzeńca, prawdopodobnie, dopadła.

- Czy to wszystko, Mistrzu, tak banalne i mało romantyczne wytłumaczenie co to jest Miłość?

- Tak, to chyba wszystko, pomnij, iż rozmawiamy o tej najczystszej formie Miłości, pozbawionej egocentryzmu i nie nastawionej tylko na chęci zaspokojenia swoich potrzeb cielesnych. Pominęliśmy również romantyzm, który nadaje Miłości to o czym ludzie tak marzą. Może wyszło to mało romantycznie. Lecz romantyzm rodzi się we wspólnie przeżywanych chwilach, chwilach których nie jesteśmy zaplanować, tak co czasu jak i okoliczności. Romantyzm to również wspólne wspomnienia i chęć wspólnego przeżycia dalszych chwil, które staną się pożądanymi wspomnieniami. Niestety, a może to i lepiej, romantyzm jest tak bardzo uzależniony od sytuacji, od czasu i nas samych że głupotą byłoby wypowiadać się o nim. A tym bardziej, idiotyzmem by było, opisywanie, nawet w ogólnym zarysie, romantyzmu.

- Dziękuję Ci Mistrzu, za tak wyczerpującą odpowiedź. Nie sądziłam, że można w logiczny sposób wytłumaczyć na czym polega miłość. Rozmowy z Tobą są bardzo kształcące, czy mogę kiedyś jeszcze zając Twój czas rozmowami o problemach które mnie nurtują?

- Oczywiście, Przyjacielu, rozmowy z Tobą są nawet inspirujące. Choć to sprawy lżejsze niż, te nad którymi zajmują się filozofowie, lecz nie mniej ważne. Wszak jesteśmy ludźmi, i wśród ludzi żyjemy...

©